ابله گونه

لغت نامه دهخدا

ابله گونه. [ اَ ل َه ْ ن َ/ ن ِ ] ( ص مرکب ) ساده لوح. خُلَک : این فرخ مردی بود صائن و عفیف ولیکن پاره ای ابله گونه. ( تاریخ بخارا ).

فرهنگ معین

(اَ لَ. نِ ) (ص مر. ) ساده لوح ، پخمه .

فرهنگ عمید

ابله مانند، ساده لوح.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ساده لوح خلک .

ویکی واژه

ساده لوح، پخمه.