معنی وضن | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

وضن. [ وَ ] ( ع مص ) دوتا کردن بعض چیزی را بر بعض. ( منتهی الارب ). دوچند گردانیدن. ( منتهی الارب ). || بر یکدیگر نهادن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || نوار بافتن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || به جواهر مرصع کردن چیزی. ( ترجمان علامه جرجانی ترتیب عادل بن علی ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( آنندراج ).
وضن. [ وُ ض ُ ] ( ع اِ ) ج ِ وضین. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به وضین شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی وَزْنَ: وزن - سنگینی - نسبت شیء اندازه گیری شده به واحد اندازه گیری - واحد اندازه گیری (در عباراتی نظیر "وَﭐلْوَزْنُ یَوْمَئِذٍ ﭐلْحَقُّ " اشاره دارد به اینکه هر قدر عمل مشتمل بر حق باشد به همان اندازه اعتبار و ارزش دارد ، و چون اعمال نیک مشتمل بر حق است از ...
معنی مَّوْضُونَةٍ: محکم بافته شده (ازکلمه وضن به معنای بافتن است البته بافتنی شبیه بافتن زره )
تکرار در قرآن: ۱(بار)
راغب گوید: وضن بافتن زره است وبه طور استعاره بهر بافتن محکم گفته می‏شود. طبرسی فرموده بافتن متداخل است مثل زره که حلقه‏ها به همدیگر متداخل اند علی هذا «سُرُرٍ مَوْضُوْنَةٍ» تختهایی است متصل به هم. و شاید ردیف هم مراد باشد. یعنی: جماعت کثیری است از گذشتگان و کمی از آخر مانده‏ها، آنها بر کرسیهای ردیف هم یا متصل بهم نشسته‏اند. این لفظ فقط یکبار در قرآن مجید آمده است.