والادگر. [ گ َ ] ( ص مرکب ) والادگر = والاذگر، از: والاد + گر ( پسوند شغل و مبالغه ). ( حاشیه دکتر معین بر برهان قاطع ). بنا. ( برهان قاطع ) ( آنندراج )( ناظم الاطباء ). عمارت کننده. ( برهان قاطع ). || بعضی دیوارساز و دای گر را گفته اند و آن شخصی باشد که دیوار گلی را چینه بر بالای هم گذارد و او را به عربی رهّاص خوانند. ( از برهان قاطع ). دیوارساز. ( آنندراج ). کسی که رده های آجر و یا سنگ را در بنای دیوار روی هم گذاشته دیوار را می سازد. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ معین
(گَ ) بنا، معمار.
فرهنگ عمید
بنّایی که دیوار گلی چینه چینه می سازد، بنّا، معمار.
فرهنگ فارسی
بنا، معمار، بنایی که دیوارگلی چینه چینه سازند ( صفت ) ۱ - کسی که عمارت سازد بنا. ۲ - کسی که دیوار گلی را چینه چینه بر بالای هم گذارد.
