دانشنامه اسلامی
دین، دین داری و هویت دینی در نظریه ها و پژوهش های مختلف همواره مورد توجه بوده است. به نظر می رسد که این امر پذیرفته شده که هویت دینی نقش پررنگی در زندگی مردم دارد. این دیدگاه ریشه در تفکرات و نظریه های جامعه شناسان مختلف از جمله دورکیم، وبر، زیمل و ... داشته است. دین مهم ترین منبع برای هویت و معنابخشی است؛ چراکه به پرسش های بنیادین پاسخ می دهد، به زندگی جهت می بخشد و وحدت اعتقادی ایجاد می کند.
← دیدگاه ساموئل هانتینگتون
هویت: (identity) واژه identity به معنای هویت، ریشه در زبان لاتین دارد و دارای دو معنای اصلی است: ۱- همسانی و یکنواختی مطلق؛ ۲- تمایز که به مرور زمان، سازگاری و تداوم را فرض می گیرد. در واقع هویت به عنوان پدیده ای سیال و چند وجهی، حاصل فرآیند مستمر تاریخی است که تحت تأثیر شرایط محیطی، همواره در حال تغییر است؛ به تعبیر دیگر، هویت همواره و به طور تغییرناپذیری «بین الاذهانی» است و با مفاهیم اجتماعی و سمبل های فرهنگی آمیخته شده و با آنها تفسیر می شود. هویت یک گروه یا ملت، نه یک جوهر ثابت و قطعی است و نه از یک ساختار قطعی برخوردار است، هویت به مثابه چیزی مورد توجه است که همیشه ساخته می شود و می تواند به صورت انتقادی بازسازی شود.
تعریف هویت دینی
هویت دینی: موضوع هویت مذهبی و الگوی آن در ارتباط با هر دینی متفاوت است؛ چراکه هویت مذهبی به ماهیت و تاریخ ادیان، تاریخ جنبش های مذهبی و نوع عقاید دینی مربوط می شود. بنابراین دراندازه گیری هویت مذهبی در هر دین خاص باید به ترجیحات دینی، نوع طبقه بندی فرقه ها، ارزش ها و نگرش های مذهبی هرکدام توجه کرد.
← اقسام هویت دینی
...
