مفل

لغت نامه دهخدا

مفل. [ م ُ ف ِل ل ] ( ع ص ) به زمین خشک بی نبات رسنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به افلال شود.

فرهنگ فارسی

به زمین خشک بی نبات رسنده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال آرزو فال آرزو فال چای فال چای فال تاروت فال تاروت استخاره کن استخاره کن