لغت نامه دهخدا ( لهیدة ) لهیدة. [ل َ دَ ] ( ع اِ ) بتابه نرم و سست. ( منتهی الارب ). طعامی است. ( مهذب الاسماء ). طبیخی میان عصیدة و سخینه.لهیده. [ ل ِ دَ / دِ ] ( ن مف ) نعت مفعولی از لهیدن. له شده.