دانشنامه اسلامی
مشایخ اجازه به صور گوناگونی به افراد، اجازه نقل حدیث می دهند. یکی از آن صور، آن است که از سوی آنان اجازه عام صادر شود اما آن چه که نسبت به آن، اجازه نقل داده شده، معیّن و مشخص است.مثل این که شیخ اجازه بگوید: "اجزت لجمیعِ المسلمین الکتابَ الفلانی" به همه مسلمانان اجازه دادم که فلان کتاب را روایت کنند و یا بگوید:"اجزت لکلِ احدٍ الکتابَ الفلانی" به همه افراد اجازه دادم که فلان کتاب را روایت نمایند. این نوع، اجازه به مجاز غیر معین در مجاز فیه معین است.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است: • سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه.
۱. ↑ سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۲۲۷.
...
