لغت نامه دهخدا بلبله گوش. [ ب َ ب َ ل َ / ل ِ ] ( ص مرکب ) با گوش دراز آویخته. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). بله گوش. و رجوع به بلبلی و بلبلی گوش شود.
