لغت نامه دهخدا باریک اندام. [ اَ ] ( ص مرکب )آنکه اندامی لاغر و ظریف دارد طُلو. ضَمر. ضامر. ضامره. رجل مرهوف البدن ؛ مرد باریک اندام. ( منتهی الارب ).