بی نظم

لغت نامه دهخدا

بی نظم. [ ن َ ] ( ص مرکب )( از: بی + نظم ) آشفته. درهم. نابسامان :
بی نظم گشت کار من از بیدلی چنان
کز یار بازگشت خوهم خواستار دل.سوزنی ( دیوان ص 245 ).و رجوع به نظم شود.
- بی نظم و نسق ؛ بی نظام و سامان. بی قاعده و قانون.

فرهنگ فارسی

آشفته ٠ درهم ٠ نابسامان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم