بغار

لغت نامه دهخدا

بغار. [ ب َ ] ( اِ ) میخ و فانه و بغار و سیخ. ( ناظم الاطباء ).
بغار. [ ب َ ]( اِ ) بَغارِه. شکاف دیوار و جراحت. ( ناظم الاطباء ).
بغار. [ ب ِ ] ( اِ ) رودخانه. ( ناظم الاطباء ).