لغت نامه دهخدا ( غوصة ) غوصة. [ غ َ ص َ ] ( ع مص ) یکبار غوطه خوردن. در فرهنگ اوبهی آمده : غوته ، غوطه بود، و غوصة نیز گویندش یعنی سر فروبردن به آب بتمامی تن - انتهی. قیاساً اسم مرت از غَوص است.
