لغت نامه دهخدا ( عاتقة ) عاتقة. [ ت ِ ق َ ] ( ع ص ) کمان کهنه سرخ رنگ. ( اقرب الموارد ). رجوع به عاتق و عاتک شود. || دختر جوان. مؤلف اقرب الموارد آرد: در صحاح گوید، جاریة عاتقة یعنی شابة، که به بلوغ رسیده و هنوز به شوی نرفته باشد. ( اقرب الموارد ).
