باطری. ( فرانسوی ، اِ ) بمعنی دستگاهی که از یک سری پیل و آکومولاتور تشکیل شده است و برای ذخیره و تولید الکتریسته در اتومبیل و وسائل دیگر بکار رود. دستگاهی که در حکم مخزن الکتریسته و عبارت از ابزاری الکتروشیمی است. در هر خانه از این دستگاه چند صفحه مثبت و بهمان تعداد صفحه های منفی قرار گرفته و جنس صفحه ها از سرب یا از ترکیبات فلز مزبور است. این صفحه ها بوسیله صفحات عایقی که معمولاً از چوب ، لاستیک و شیشه ساخته شده از یکدیگر جداگشته اند، تمام صفحات منفی و مثبت با همدیگر متصل اندو با علامت ( + ) یا ( - ) مشخص میباشند. مجموع صفحه های مثبت و منفی در داخل ظرف محتوی اسید سولفوریک و آب قرار دارند. این محلول الکترولیت نام دارد. هنگام پرکردن باطری ( بوسیله منبع الکتریکی ) بین اسید و ترکیبات سرب فعل و انفعالی صورت میگیرد و انرژی الکتریکی به صورت انرژی شیمیایی در داخل باطری ذخیره میشود. بدین ترتیب اگر پس از پرکردن باطری ، دو سر مثبت و منفی آنرا به یک ابزار مصرف برق وصل کنیم ، اسید سولفوریک و صفحه های سربی فعل و انفعالی در جهت عکس انجام می دهند و انرژی شیمیایی ذخیره شده در باطری بصورت انرژی الکتریکی در می آید و در دستگاه برقی مذکور مورد استفاده قرار میگیرد. پس از اینکه مدتی این عمل انجام گرفت البته انرژی شیمیایی ذخیره شده تمام می شود و باصطلاح معروف باطری دشارژ یعنی خالی میگردد و ناچار دوباره باطری را با دستگاه مولد برق پر و به اصطلاح شارژ می کنند. اسید در ضمن شارژ باطری به مصرف میرسد، یعنی با ماده سربی صفحه ها ترکیب میشود و سولفات سرب تولید میکند اما در حین دشارژ اسیدسولفوریک مصرف شده دوباره در الکترولیت بوجود می آید. مقدار ظرفیت باطری بستگی به سطح صفحه های باطری و تعداد آنها دارد.
فرهنگ عمید
= باتری
فرهنگ فارسی
( اسم ) باطری یک یا چند پیل یا آکومولاتور یا انباره که محل ذخیر. نیروی الکتریسیته است و معمولا در اتومبیلها و واگنهای راه آهن بکار میرود و در تلگرافخانه ها و زیر دریاییها ( هنگامی که زیر آب هستند ) از آن استفاده مینمایند.
ویکی واژه
مجموعه‌ای است از چند واحد الکتروشیمیایی یا انباره که محل ذخیره نیروی الکتریسته یا نیروی برق است. باتری ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش بات - رِی قابل تجزیه باشد و بات اغلب فرو رفتن سوزن یا خار در بدن بویژه کف پا بوده است.
