طبسین

لغت نامه دهخدا

طبسین. [ طَ ب َ س َ ] ( اِخ ) شهری است بخراسان گرمسیر و اندر وی خرماست. و آب ایشان از کاریز است ، و اندر میان بیابان است. ( حدود العالم ). رجوع به طبسان و عقدالفرید ج 3 ص 99 و تاریخ سیستان ص 26، 219 شود.
طبسین. [ طَ ب َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان نهبندان بخش شوسف شهرستان بیرجند، واقع در 130هزارگزی جنوب خاوری شوسف و 7هزارگزی شمال شوسه عمومی مشهد به زاهدان. دامنه ، گرمسیر، دارای 96 تن سکنه. شغل اهالی زراعت و مالداری. راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم