بی شمر

لغت نامه دهخدا

بی شمر. [ ش ُ م َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + شمر ) مخفف بی شمار. بی حد و حساب. بی اندازه :
گر او بی شمر سالیان بشمرد
بدشمن رسد تخت کو بگذرد.فردوسی.تو گفتی که ابری برآمد شگرف
بر آن بی شمر ژاله بارید و برف.اسدی.نگویی گاو بحری را چرا تبخاله شد عنبر
گیا در ناف آهو مشک اذفر بی شمر دارد.ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

مخفف بیشمار . بی حد و حساب . بی اندازه .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم