میراث ستان

لغت نامه دهخدا

میراث ستان. [ س ِ ] ( نف مرکب ) میراث ستاننده. میراث گیر. میراث بر. ارث بر. وارث. میراث گیرنده :
منصوبه گشای بیم و امید
میراث ستان ماه و خورشید.نظامی.میراث ستان هفت کشور
منصوبه گشای چارگوهر.نظامی.