مفت بر. [ م ُ ب َ ] ( نف مرکب ) آنکه رایگان و بدون رنج و زحمت چیزی را می برد. ( ناظم الاطباء ). || آدمی که در قمار تقلب کند و پول طرف را به حیله و تزویر و با کلاه سازی بگیرد. ( فرهنگ لغات عامیانه جمالزاده ). مقامری که بی داشتن نقدی در حلقه مقامران درآمده و ببرد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
