دانشنامه اسلامی
ماجه لقب پدر وی بوده است . علت خوانده شدن او به ربعی ، نسبت ولاء بین خاندان وی با قبیله عرب ربیعه است .
منابع شرح حال ابن ماجه
منبع اساسی در مورد تاریخ ولادت و وفات او دستخط شاگردش جعفر بن ادریس است . تنها بخش زندگی ابن ماجه که بیشتر بدان پرداخته شده ، مربوط به سفرهای علمی و شیوخ وی در این سفرهاست . براساس گزارش منابع شرح حال که با اسانید سنن ابن ماجه تأیید می شود، ابن ماجه پس از استماع از مشایخ زادگاه خود قزوین ، چون علی بن محمد طنافسی و ابومحمد عمرو بن رافع ، راهی ِ سفر شد، ولی با توجه به اینکه هیچ گاه تاریخ مسافرت های وی در منابع نیامده ، تعیین ترتیب آنها نمی تواند قطعی باشد.
اساتید
به هر حال او مدتی در عراق به تحصیل پرداخت : در کوفه از بزرگانی چون ابوکریب محمد ابن علاء، ابوبکر و عثمان پسران ابی شیبه ، محمد بن عبدالله بن نمیر و هنادبن سری ، در بصره از استادانی نظیر نصر بن علی جهضمی و محمد ابن بشّار بندار، در واسط از کسانی همچون احمد بن سنان قطان و تمیم ابن منتصر و در بغداد از شیوخی چون ابوخیثمه زهیربن حرب و ابوثور ابراهیم بن خالد حدیث آموخت . نیز چندی در شام اقامت گزید و در دمشق از عالمانی چون هشام بن عمار، عبدالرحمان بن ابراهیم دُحَیم و عبدالرحمان بن احمد بن بشیر بن ذکوان و در حمص از محمد بن مصفی و هشام بن عبدالملک یزنی و دیگران استماع حدیث نمود. همچنین سفری به مصر داشت و از مشایخ آن دیار چون محمد بن رمح ، ابوطاهر ابن سرح و یونس بن عبدالاعلی بهره برد. در مدت حضور در مکه و مدینه نیز از شماری از شیوخ دانش آموخت .
سفرهای ابن ماجه
...
