سنگ سلیمانی. [ س َ گ ِ س ُ ل َ / ل ِ ]( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) یکی از اقسام کالسدوان است که جزو سنگهای مجاور کوارتز محسوب میشود، این سنگ بر خلاف عقیق سیلیسی بی آب و ظاهراً غیرمتبلور است و چون منظره مطبّق دارای مطبق و متحدالمرکز است. زیبایی خاصی دارد و در زینت ها استعمال میشود و بیشتر دسته چترها را از آن میسازند. حجر اناخاطس. حجر اناغاطس. حجر اناغلیطس. حجر اناغیطوس آگات. ( فرهنگ فارسی معین ). گچ رنگ. مغنیسا. ( یادداشت مؤلف ). || گونه ای سنگ آذرین تیره رنگ که ترکیبش عبارت از سیلیکات آبدار روی میباشد و فرمول شیمیائیش nH2o و 2zno وSio2 است. سنگی است که بر اثر مالش و اصطکاک خاصیت فسفر سانس و درخشندگی پیدا میکند و چون دارای سختی قابل توجه است جزو احجار کریمه نیز شمرده میشود. پودرنرم شده این سنگ را سابقاً در کحالی بمناسبت اکسید رویی که در آن است استعمال میکردند و جهت از بین بردن اورام چشم آنرا مفید میدانستند. همچنین چون پودر نرم این سنگ دارای رنگ سیاه خاصی است ، آنرا با میله ظریف چوبی یا سنگی بچشم و پلکها جهت سیاه شدن مژه ها میکشیدند و سرمه می نامیدند. حجرالظفر. حجر باباقوری.اثمد. حجرالتوتیا. سنگ سرمه. ( فرهنگ فارسی معین ).