زهید

لغت نامه دهخدا

زهید. [ زَ ] ( ع ص ) اندک از هر چیزی. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). قلیل. ( اقرب الموارد ). || تنگ خو. || کم خوار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || رودبار تنگ. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

اندک از هر چیزی یا تنگ خو

فرهنگ اسم ها

اسم: زهید (پسر) (عربی)
معنی: بسیار متقی، کسی که از دنیا گوشه گیری می کند برای رسیدن به آخرت، شکل افراطی آن ریاضت اسلات که از نظر اسلام مردود است