مرده خور

لغت نامه دهخدا

مرده خور. [ م ُ دَ / دِ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) مردارخور. مردارخوار. که لاشه مردگان خورد. لاشه خوار. مرده خوار. رجوع به مرده خوار شود. || آنکه از قبل مردگان ارتزاق کند. آنکه در ختم هاو عزاها برای خوردن حاضر آید. مرده شوی و نعش کش و قاری و قبرکن و ملقن و صلوةکش و دیگر عمله موتی که در مراسم کفن و دفن و ماتم حاضر آیند برای خوردن ولیمه های مآتم و شکم خواری. حلواخور. ( از یادداشت مرحوم دهخدا ). || میراث خور. دشنام گونه ای است آن کس را که از مال مرده برد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). مرده خوار. که در مرگ کسان شکمی سیر کند. که از طریق کفن و دفن اموات ارتزاق کند. رجوع به مرده خوار شود.

فرهنگ عمید

کسی که از طریق برگزاری مراسم کفن ودفن و عزای اموات ارتزاق کند.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- آنکه مرده حورد آنکه لاشه خورد . ۲- آنکه از قبل مراسم کفن و دفن و عزداری مردگان ارتزاق کند .

دانشنامه عمومی

مُرده خور فیلمی به کارگردانی صادق دقیقی و تهیه کنندگی پروانه مرزبان در سال ۱۳۹۸ است.
• فیلمبردار: پیمان عباس زاده
• تدوین: کاوه ایمانی
• صدابردار: مسیح سراج
• طراح صحنه و لباس: امیرعباس دهقانی
• جلوه های ویژه: کامیار شفیع پور
• دستیار اول کارگردان: امیرحسین غفاری
• برنامه ریز: حمید روشن
• چهره پرداز: سیدعلی عسگری
• مشاور لهجه: اقلیما سقیری
• مدیر تولید: پرهام دلدار
• سرمایه گذاران: پروانه مرزبان و عباس فولادپور
• منشی صحنه: داریوش اسقایی
• دستیار تولید در بوشهر و روابط عمومی: سیاوش علمی