لغت نامه دهخدا لاکز. [ ک ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از لکز بمعانی لگد زدن بر سینه و مشت بر گردن زدن و به دست یا به کارد زدن بر سینه و گلو. ( از منتهی الارب ).
