شعری العبور

لغت نامه دهخدا

شعری العبور. [ ش ِ رَل ْ ع َ ] ( اِخ ) شعرای عبور. نام ستاره ای که بعد جوزا برآید. ( منتهی الارب ). و رجوع به شعرای عبور شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم