زن و بچه

لغت نامه دهخدا

زن و بچه. [ زَ ن ُ ب َچ ْ چ َ / چ ِ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) زن و فرزند. اهل و عیال. ( فرهنگ فارسی معین ). اهل و عیال. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).
- زن وبچه دار ؛ دارنده زن و بچه. مردی که زن و اولاد دارد. صاحب همسر و فرزند. ( فرهنگ فارسی معین ). که تکفل اهل و عیال دارد.

فرهنگ فارسی

زن و فرزند اهل و عیال .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم