خصاصه. [ خ ُ ص َ ] ( اِخ ) شهرکی است در دیار بنی زبید و بنی الحارث بن کعب بین حجاز و تهامة. ( از معجم البلدان ).
فرهنگ فارسی
شهرکی است در دیار بنی ربید و بنی الحارث بن کعب بین حجاز و تهامه .
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی خَصَاصَةٌ: فقر و حاجت (جمله "لَوْ کَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ "یعنی هرچند خودشان به آن احتیاج داشته باشند.) ریشه کلمه: خصص (۴ بار) «خصاصة» از مادّه «خَصاص» (بر وزن اساس) به معنای شکافهایی است که در دیوار خانه به وجود می آید، و از آنجا که فقر در زندگی انسان ایجاد شکاف می کند از آن تعبیر به «خصاصة» شده است.