لغت نامه دهخدا بی نوری. ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی بی نور. تاریکی. تاری. ظلمت. خموشی. || بی بصیرتی. بی معرفتی : پی تقلید رفتن از کوریست در هر کس زدن ز بی نوریست.اوحدی.
