بر دوختن

لغت نامه دهخدا

بردوختن. [ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) دوختن در تمام معانی.
- چشم کسی بردوختن ؛ اغفال کردن وی :
او چه کرد آنجا که تو آموختی
چشم ما از مکر خود بردوختی.مولوی.- دیده بردوختن ؛ چشم پوشیدن. نظر برگرفتن :
بردوخته ام دیده چو باز از همه عالم
تا دیده من بر رخ زیبای تو باز است.حافظ.

فرهنگ فارسی

دوختن در تمام معانی .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال سنجش فال سنجش فال احساس فال احساس فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال تک نیت فال تک نیت