کوه بالا

لغت نامه دهخدا

کوه بالا. ( اِ مرکب ) به ارتفاع کوه. به بلندی کوه :
ببخشید چندانش از گونه گون
شده توده یک کوه بالافزون.اسدی.

فرهنگ فارسی

به ارتفاع کوه به بلندی کوه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ای چینگ فال ای چینگ فال مارگاریتا فال مارگاریتا فال تک نیت فال تک نیت فال چوب فال چوب