پهلوان بچه

لغت نامه دهخدا

پهلوان بچه. [ پ َ ل َ / ل ِ ب َچ ْ چ َ / چ ْ چ ِ ] ( اِ مرکب ) پهلوان زاده. بچه پهلوان. کودک زورمند. پهلوان خردسال. بچه پهلوان ( در تداول مردم قزوین ) :
یکی پهلوان بچه شیردل
نماید بدین کودکی چیردل.فردوسی.پس از باره رودابه آواز داد
که ای پهلوان بچه گردزاد.فردوسی.|| نوچه.