لغت نامه دهخدا ماهی گوش. ( اِ مرکب ) وَدَع. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). گوش ماهی : مرث الودع مرثاً؛ مکید مهره ماهی گوش را. ( منتهی الارب ).
