صاف صادق

لغت نامه دهخدا

صاف صادق. [ دِ ] ( ص مرکب ، از اتباع ) صاف ساده. بی ریا. بی حیله و مکر. || احمق.

فرهنگ فارسی

از اتباع است صاف ساده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم