معنی شهد امیز

شهد امیز

لغت نامه دهخدا

( شهدآمیز ) شهدآمیز. [ ش َ ] ( ن مف مرکب ) شیرین و مخلوط با شیرینی. ( ناظم الاطباء ). آمیخته با شهد. || مجازاً، شیرین سخن. شیرین گفتار :
شاه از آن سرخ سیب شهدآمیز
خواست افسانه ای نشاطانگیز.نظامی.بوسه ای بر کنار ساغر ده
پس بگیر آن شراب شهدآمیز.سعدی.- کلام شهدآمیز؛ کلام فصیح. ( ناظم الاطباء ).