لغت نامه دهخدا
- بر سر زبان بودن کسی ؛ کنایه است از به یاد مردم بودن. ذکر او در افواه بودن :
نه خلاف عهد کردم که حدیث جز تو گفتم
همه بر سر زبانند و تو در میان جانی.سعدی ( کلیات چ فروغی ص 347 ).
سر زبان بودن
- بر سر زبان بودن کسی ؛ کنایه است از به یاد مردم بودن. ذکر او در افواه بودن :
نه خلاف عهد کردم که حدیث جز تو گفتم
همه بر سر زبانند و تو در میان جانی.سعدی ( کلیات چ فروغی ص 347 ).
