اطلاق مفعول بر فاعل

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اطلاق مفعول بر فاعل به ذکر صیغه اسم مفعول و اراده اسم فاعل اطلاق می شود و از اقسام مجاز لغوی می باشد.
«اطلاق مفعول بر فاعل» از اقسام مجاز لغوی و به معنای استعمال صیغه اسم مفعول به جای صیغه اسم فاعل است؛
مثال
۱. (... انه کان وعده ماتیا)؛ "در حقیقت وعده او انجام شدنی است". در این آیه «ماتیا» به معنای «آتیا» آمده است.۲. (... حجابا مستورا)؛ "پرده ای پوشیده". در این آیه، «مستورا» به معنای «ساترا» به کار رفته است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم