دانشنامه اسلامی
ابراهیم علیه السّلام در پی اطعام میهمانان خود با گوشت بریان شده گوساله:۱. «ولقد جاءت ر سلنا ابر اهیم بالبشر ی قالوا سلاما قال سلام فما لبث ان جاء بعجل حنیذ» «فرستادگان ما (فرشتگان) برای ابراهیم بشارت آوردند؛ گفتند: «سلام» (او نیز) گفت: «سلام! » و طولی نکشید که گوساله بریانی (برای آنها) آورد.» ۲. «هل اتاک حدیث ضیف ابر اهیم المکر مین» «آیا خبر مهمانهای بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است؟ » تعبیر به (مکرمین) (اکرام شده گان ) یا به خاطر این است که این فرشتگان ماموران حق بودند، و در آیه ۲۶ سوره انبیاء نیز درباره فرشتگان میخوانیم : بل عباد مکرمون (آنها بندگانی هستند محترم) و یا به خاطر احتراماتی است که ابراهیم برای آنها قائل شد و یا به هر دو جهت. «فر اغ الی اهله فجاء بعجل سمین» «سپس پنهانی به سوی خانواده خود رفت و گوساله فربه (و بریان شده ای را برای آنها) آورد، » «فقر به الیهم قال الا تاکلون» «و نزدیک آنها گذارد، (ولی با تعجب دید دست بسوی غذا نمی برند) گفت: «آیا شما غذا نمی خورید؟! » » ابراهیم (علیه السلام ) علی رغم ناشناخته بودن آنها، برای پذیرائی میهمانان خود فورا دست به کار شد، (پنهانی به سوی خانواده خود رفت و گوساله ای فربه و بریانی برای آنها آورد) (فراغ الی اهله فجاء بعجل سمین ).(راغ ) چنانکه راغب در مفردات می گوید از (روغ ) (بر وزن شوق) به معنی حرکت کردن تواءم با یک نقشه پنهانی است.
