دانشنامه اسلامی
علماء رجال در حق او گفته اند که او شیخ اصحاب ما است و ثقه است، و او و برادران او یونس و یوسف و قیس و اسماعیل بیت بزرگی از شیعه می باشند، و پسران برادرش علی و بشیر پسران اسماعیل از وجوه اهل حدیث می باشند و روایت است که حضرت صادق (علیه السّلام) هرگاه اسحاق و اسماعیل پسران عمّار را می دید می فرمود: (وَ قَدْ یَجْمَعُهُما لاَقْوامٍ)؛ یعنی حق تعالی گاهی دنیا و آخرت را برای بعضی جمع می فرماید.
فطحی یا شیعی بودن اسحاق
و روایت است از عمار بن حیّان که گفت: خبر دادم به حضرت صادق (علیه السّلام) از برّ و نیکی کردن اسماعیل پسرم به من، فرمود: من او را دوست می داشتم و الحال زیاد شد محبت من به او. و بالجمله؛ علما، اسحاق بن عمار را فطحی می دانستند به جهت تصریح شیخ در (فهرست) و از این جهت حدیث را از جهت او موثق می شمردند. تا نوبت به شیخ بهائی رسید، ایشان اسحاق بن عمار را دو نفر گرفتند یکی را امامی گفتند و اسحاق بن عمار بن موسی را فطحی گرفتند و لهذا در سند باید رجوع به تمیز کنند تا معلوم شود که کدام یک می باشند، و عمل علما بر همین بود تا زمان علامه طباطبائی بحرالعلوم (رحمة اللّه)، این بزرگوار قرائنی به دست آورد. که اسحاق به عمار یک نفر بیشتر نیست و آن هم ثقه و امامی مذهب است، و شیخ ما علامه محدث نوری (رضی اللّه عنه) نیز همین را اختیار کرده در خاتمه (مستدرک الوسائل) واللّه العالم.
