ارکان روزه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] خودداری (امساک) از مفطرات در روز به قصد تقرب به خدا را روزه گویند. روزه دارای سه رکن می باشد که بدون آن تحقق نمی یاید. عنوان صوم در فقه بابی مستقل است که در آن به تفصیل از احکام روزه سخن رفته است.
ارکان روزه عبارت است از نیّت، امساک از مفطرات و زمان.
نیّت
مراد از نیّت در روزه، روزه گرفتن به قصد تقرب به خدا و امتثال امر او است.
← نیت روزه ماه رمضان
یعنی خودداری کردن روزه دار از آنچه که ارتکاب آن موجب بطلان روزه می‏شود. مفطرات عبارتند از: خوردن و آشامیدن؛ آمیزش در قُبُل و بنابر قول مشهور در دُبُر؛ دروغ بستن بر خدا، رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و امامان معصوم علیهم السّلام بنابر قول منسوب به مشهور. به تصریح برخی، حضرت فاطمه زهرا علیها السّلام و دیگر پیامبران و جانشینان ایشان نیز در حکم یادشده ملحق به آنان‏اند؛ فرو بردن سر در آب به قول برخی؛ رساندن غبار غلیظ به حلق به قول مشهور؛ باقی ماندن بر جنابت، حیض و نفاس تا اذان صبح؛ استمنا؛ اماله با مایعات به قول گروهی و استفراغ کردن از روی عمد.
← خوردن و آشامیدن
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم