[ویکی فقه] اجتهاد بالاترین درجه علمی در دانش فقه اسلامی و به معنای توانایی استنباط احکام شرعی از منابع دینی است. کسی که به رتبه اجتهاد رسیده مُجتَهِد یا فقیه می خوانند. اجتهاد نیازمند آموختن شاخه های مختلفی از علوم دینی و ادبی مثل ادبیات عرب، اصول فقه، منطق، آیات الاحکام، رجال و درایه، نظریه های فقهای متقدم و تفسیر قرآن است.از دیدگاه امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) کسی می تواند احکام الهی را از کتاب و سنت استنباط و استخراج کند که ویژگی های خاصی را دارا باشد، و کسی که فاقد این خصوصیات است نباید متصدّی استنباط احکام الهی شود و اگر استنباط نمود مستنبَط او نه برای خودش حجّت است و نه برای دیگران. در رساله اجتهاد و تقلید امام خمینی (رحمه الله)، خمینی، روح الله، رساله اجتهاد و تقلید، ج۱، ص۹. از دیدگاه امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) کسی می تواند احکام الهی را از کتاب و سنت استنباط و استخراج کند که ویژگی های ذیل را دارا باشد، و کسی که فاقد این خصوصیات است نباید متصدّی استنباط احکام الهی شود و اگر استنباط نمود مستنبَط او نه برای خودش حجّت است و نه برای دیگران. ← آشنایی با ادبیات عربی ۱. ↑ خمینی، روح الله، رساله اجتهاد و تقلید، ج۱، ص۹. ...