دانشنامه اسلامی
علی بن حسین، فقیه و محدث بود وی ساکن خلف آباد بوده و از سید نعمت الله جزایری اجازه روایت داشته است.
محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۲، ص۲۵۴.
تألیفات وی اینهاست: ۱. توقیف المسائل، تألیف در ۱۱۲۴ق/۱۷۱۲م؛ ۲. الاربعون حدیثا.
محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۱، ص۴۲۲.
۱. ↑ محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۲، ص۲۵۴.
...
[ویکی نور] ولادت عالم بزرگوار، علی بن حسین بن محی الدین بن ابی جامع عاملی حدود 1070 هجری و وفات ایشان حدود 1135 هجری ذکر شده است.
ایشان محدثی بزرگوار، مفسری ارجمند و فقیه و اصولی دقیق النظری بوده که تبار وی به علمای بزرگوار جبل عامل می رسد. جدّ اول ایشان محی الدین، شیخ الاسلام تستر (شوشتر) بوده و محدث نوری در خاتمۀ مستدرک می فرماید:والد او شیخ حسین بن محی الدین را به فضل و علم ستوده اند.
مفسر مدتی در شهر «خلف آباد»(از شهرهای استان خوزستان) مقیم بوده و وظایف شرعی را که پدران ایشان انجام می داده، به عهده گرفته است، ایشان از پدرش حسین از جدش محی الدین و او از پدر خود عبداللطیف از شیخ بهائی روایت نقل کرده و اجازۀ روایت داشته اند.
کثرت تألیفات و وفور آثار ارزنده اش بر بسیاری علم و فضیلت وی گواهی می دهد.علامۀ بزرگوار، شیخ آقا بزرگ تهرانی در مقدمۀ خود بر این تفسیر دربارۀ مؤلف آن می نویسد: «تألیفات گرانقدر او، نامش را زنده نگه داشته و آثار به جا مانده از وی، دلالت بر فضل و دانش او دارد و می رساند که وی علامه ای بوده است جامع منقول و معقول که در تفسیر، حدیث، فقه، اصول، نحو، منطق، ریاضی، هیأت، ادب و شعر، زبردستی و مهارت بسیار داشته است.»
1-الوجیز فی التفسیر (تفسیر مورد بحث)
2-شرح اربعین حدیث در طهارت(حاوی شرح 21 حدیث)
