لغت نامه دهخدا
علی مدنی. [ ع َ ی ِ م َ دَ ] ( اِخ ) ابن ابی الحسن سندی مدنی. ملقب به نورالدین. رجوع به علی سندی شود.
علی مدنی. [ ع َ ی ِ م َ دَ ] ( اِخ )ابن جعفربن محمدبن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب مدنی. وی فقیه و ساکن «عریض » از نواحی مدینه بود و در سال 210 هَ. ق. درگذشت. او راست : 1- کتابی در حلال و حرام. 2- کتاب المناسک. ( از معجم المؤلفین از الفهرست طوسی ص 87 و کتاب الرجال نجاشی ص 176 و منتهی المقال ابوعلی ص 209 و تنقیح المقال مامقانی ج 2 ص 272 ).
علی مدنی. [ ع َ ی ِ م َ دَ ] ( اِخ ) ابن حسن بن علی بن حسن بن علی بن شدقم بن ضامن بن محمد حمزی حسنی مدنی. ملقب به زین الدین. رجوع به علی شدقمی شود.
علی مدنی. [ ع َ ی ِ م َ دَ ] ( اِخ ) ابن حسن برزنجی مدنی شافعی. رجوع به علی برزنجی شود.
علی مدنی. [ ع َ ی ِ م َ دَ ] ( اِخ ) ابن خلیل مرصفی یا مرصفاوی مصری مدنی شافعی. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی مرصفی شود.
علی مدنی. [ ع َ ی ِ م َ دَ ] ( اِخ ) ابن ظاهر وتری حسنی مدنی. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن. محدث بود. در سال 1261 هَ. ق. درمدینه متولد شد و در همانجا در 29 جمادی اولای سال 1322 هَ. ق. درگذشت. او راست : 1- التحفة المدنیة فی المسلسلات الوتریة. 2- رسالة فی الکلام علی قول الغزالی لیس فی الامکان ابدع مماکان. ( از معجم المؤلفین ).
علی مدنی. [ ع َ ی ِ م َ دَ ] ( اِخ ) ابن محمدبن ابی القاسم بن محمدبن فرحون تونسی مدنی مالکی. ملقب به ابوالحسن و مشهور به ابن فرحون. رجوع به علی تونسی شود.
علی مدنی. [ ع َ ی ِ م َ دَ ] ( اِخ ) ابن محمدبن علی زهری شروانی مدنی حنفی. رجوع به علی شروانی شود.
