صایم الدهر

لغت نامه دهخدا

صایم الدهر. [ ی ِ مُدْ دَ ] ( ع ص مرکب ) آنکه پیوسته روزه دارد :
صایم الدهر از ضرورت لبس
بر چنین طاعتی نه مأجور است.؟رجوع به صائم الدهر شود.

کسی که همیشه روزه دارد : حورنده که خیرش بر آید زدست به ار صائم الدهر دنیا پرست ( بوستان .کلیات )
آنکه پیوسته روزه دارد