لغت نامه دهخدا ری بلک. [ ب َ ] ( اِخ ) دهی از بخش مرکزی شهرستان شاه آباد. دارای 300 تن سکنه. آب آن از چاه تأمین می شود و محصول عمده آنجا غلات دیمی و لبنیات و راه آن ماشین رو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
