ابرودار

لغت نامه دهخدا

( آبرودار ) آبرودار. [ ب ِ ] ( نف مرکب ) صاحب آبرو. متعفف. بااعتبار. ارجمند و بامناعت.

فرهنگ عمید

( آبرودار ) دارای آبرو، باآبرو، دارای شرف و اعتبار.

فرهنگ فارسی

( آبرودار ) ( اسم ) صاحب آبرو خداوند آبرو با اعتبار صاحب عزت با شرف
( آبرو دار ) با اعتبار صاحب آبرو