شور زمین

لغت نامه دهخدا

شورزمین. [ زَ ] ( اِ مرکب ) زمین شوره زار. زمین بی بر و بی حاصل. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

زمین شوره زار زمین بی بر بی حاصل
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ابجد فال ابجد فال تاروت فال تاروت فال احساس فال احساس فال شمع فال شمع