شاربه

لغت نامه دهخدا

( شاربة ) شاربة. [ رِ ب َ ] ( ع ص ) تأنیث شارب. آشامنده. ج ، شاربات و شوارب. ( اقرب الموارد ).
شاربة. [ رِ ب َ ] ( ع اِ ) گروهی که بر کناره جوی سکونت دارند و منسوب به آنندکه آب از وی خورند. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).