سیه زبانی

لغت نامه دهخدا

سیه زبانی.[ ی َه ْ زَ ] ( حامص مرکب ) سیه زبان بودن :
خط تیغ در قلمرو رخسار او گذاشت
آخر سیه زبانی ما کرد کار خویش.صائب ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

سیه زبان بودن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
استخاره کن استخاره کن فال چوب فال چوب فال فنجان فال فنجان فال ای چینگ فال ای چینگ