ساویز

لغت نامه دهخدا

ساویز. ( ص ) شخص خوش خلق. نیک خو. ( برهان ) ( جهانگیری ) ( آنندراج ) :
دلربا شوخ باید و خونریز
نزد عاشق نه مشفق و ساویز.علی فرقدی.

فرهنگ معین

(ص . ) نیکخوی .

فرهنگ عمید

خوش خلق، نیک خو.

فرهنگ فارسی

( صفت ) خوش خلق نیکخوی .

فرهنگ اسم ها

اسم: ساویز (پسر، دختر) (فارسی) (تلفظ: sāviz) (فارسی: ساويز) (انگلیسی: saviz)
معنی: خوش خلق، نیک خو، شخص خوش اخلاق و نیک خو ( ی )