رشوه ده

لغت نامه دهخدا

رشوه ده. [ رِش ْ / رُش ْ وَ / وِ دِه ْ ] ( نف مرکب ) رشوه دهنده. رشوت ده. پاره دهنده. راشی. ( یادداشت مؤلف ) :
بگو آنچه دانی که حق گفته به
نه رشوت ستانی و نه رشوه ده.سعدی ( بوستان ).و رجوع به رشوت و رشوت دادن شود.