رستاخیز کردن

لغت نامه دهخدا

رستاخیز کردن. [ رَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بمجاز، فریاد کردن :
دشمنان را به حال خود بگذار
تا قیامت کنند رستاخیز.سعدی.و رجوع به رستاخیزشود.

فرهنگ فارسی

بمجاز فریاد کردن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال سنجش فال سنجش فال فنجان فال فنجان فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال تاروت فال تاروت